Een werkgever dient zijn werknemer tijdig te informeren over de voortzetting van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Deze verplichting geldt voor een arbeidsovereenkomst van zes maanden of langer. De zogeheten aanzegging dient uiterlijk een maand van tevoren schriftelijk te gebeuren. Sommige werkgevers kiezen ervoor de aanzegging direct in de arbeidsovereenkomst op te nemen. Dit is om te voorkomen dat de werkgever vergeet (tijdig) aan de verplichting te voldoen.
Als de werkgever vergeet (tijdig) aan te zeggen, dient zij een vergoeding te voldoen aan de werknemer. De wet schrijft namelijk voor dat de werkgever één maandsalaris verschuldigd is als zij niet aanzegt. Wanneer de werkgever niet tijdig aanzegt dient de werkgever een vergoeding naar rato te voldoen. Dat wil zeggen dat wanneer de werkgever een week te laat is zij een week salaris moet betalen.
Zowel de wetgever, als de rechtspraak bevestigt dat de werkgever een aanzegging al in arbeidsovereenkomst kan opnemen. De werkgever kiest er dan voor een bepaling op te nemen als: Na het verstrijken van de overeengekomen duur wordt de arbeidsovereenkomst niet voortgezet. Dit neemt niet de mogelijkheid weg dat de werkgever en werknemer kunnen afspreken dat zij de arbeidsovereenkomst alsnog voortzetten. Dit kan wel gevolgen hebben voor de aanzegging in de arbeidsoverkomst erna.
Dit was ook het geval in een zaak waarin de Rechtbank Rotterdam uitspraak deed. In deze zaak stond de volgende bepaling in de overeenkomst: De werkgever informeert de werknemer, dat de arbeidsovereenkomst, na het verstrijken van de overeengekomen duur niet zal worden voortgezet (art. 7:668 Burgerlijk Wetboek). Ondanks deze bepaling zette de werkgever en werknemer de arbeidsovereenkomst na het verstrijken van de overeengekomen duur voort. Ook in de volgende arbeidsovereenkomst stond de bepaling over de aanzegging. En ook nadien verlengde de werkgever de arbeidsovereenkomst weer. In de derde arbeidsovereenkomst stond de aanzegging opnieuw. Na de derde arbeidsovereenkomst wilde de werkgever de arbeidsovereenkomst niet meer voortzetten.
De werknemer stelde zich op het standpunt dat de werkgever niet aan de aanzegverplichting voldeed. Hij stelde dan ook recht te hebben op de aanzegvergoeding. De werkgever stelde met de bepaling in de arbeidsovereenkomst aan zijn verplichting te voldoen. De rechter stelde de werknemer in het gelijk. Doordat de werkgever in weerwil van de aanzegging tweemaal de arbeidsovereenkomst verlengde, was de aanzegging in de arbeidsovereenkomst niet voldoende meer. De derde aanzegging kon niet meer als een serieuze aanzegging worden beschouwd.
De bedoeling van de aanzegging is tijdig duidelijkheid verschaffen aan de werknemer over de voortzetting van het dienstverband. De aanzegging in de arbeidsovereenkomst in deze zaak voldeed hier niet meer aan. De rechter oordeelde dat de werkgever een aanzegvergoeding aan de werknemer moest voldoen.
Werkgevers kunnen een aanzegging in de arbeidsovereenkomst opnemen. Werkgevers moeten daarbij wel oppassen dat de aanzegging niet zijn doel voorbij schiet. Of dit na één keer verlengen ook al het geval is, is niet duidelijk. Raadzaam is de beëindiging van het dienstverband zekerheidshalve nog eens te bevestigen.
Vragen over het bovenstaande? U kunt te allen tijde contact met onze arbeidsrechtspecialisten opnemen.
