Ontslag op staande voet van verslaafde werknemer

Geplaatst op 22 september 2021 door mr. E. (Elkan) Spijer

De Kantonrechter in Arnhem heeft op 6 september 2021 uitspraak gedaan. Het betrof een zaak over ontslag op staande voet van een verslaafde medewerker. Daarbij moest de rechter beoordelen of de werknemer, ondanks zijn verslaving, kon worden ontslagen op staande voet en recht had op een transitievergoeding.

Wat is er gebeurd?

De werknemer was sinds 2011 in dienst van de werkgever als stratenmaker en administratief medeweker. In de bedrijfsvoorwaarden die de werkgever hanteert waren regels opgenomen over het gebruik van de ter beschikking gestelde bedrijfsauto, de telefoon en over het gebruik van stimulerende middelen en/of alcohol.

Misbruik zakelijke telefoonBegin 2020 sprak de werkgever de werknemer aan op het, in strijd met de regels, rijden van privé kilometers met de bedrijfsauto. De werknemer gaf desgevraagd ook toe de bedrijfsauto te hebben gebruikt voor het inkopen van Ketamine waaraan hij verslaafd was. De werkgever pastte hierop de functie van de werknemer aan. Ook sprak de werkgever af dat er tweewekelijks een gesprek zou plaatsvinden om vinger aan de pols te houden en het vertrouwen te herstellen.

Medio 2020 ontstonden er echter weer problemen. Opnieuw gebruikte de werknemer de bedrijfsauto privé en maakte de werknemer steeds meer fouten in zijn werk, vermoedelijk door het gebruik van verdovende middelen. De werknemer ontving hiervoor een laatste waarschuwing. Ook paste de werkgever zijn functie aan door de administratieve werkzaamheden te laten vervallen. Daarmee ging de werknemer akkoord.

In september 2020 meldde de werknemer zich ziek en volgde hij een behandeling voor zijn verslaving. Hierna is hij geleidelijk gaan re-integreren. Echter medio februari 2021 vond er opnieuw een gesprek plaats waarin de werkgever een vermoeden van harddrugsgebruik door werknemer uitsprak. Ook verweet de werkgever hem veelvuldig betaalde sekslijnen te hebben gebeld met de zakelijke telefoon en seksuele handelingen te hebben verricht op het werk. De werkgever stelde de werknemer vanwege deze redenen op non-actief. Na onderzoek door de werkgever is de werknemer op 3 maart 2021 ontslagen op staande voet. Dit vanwege onder meer het privé gebruik (tijdens werktijd) van de bedrijfsauto, het bellen van sekslijnen met de zakelijke telefoon en het verrichten van seksuele handelingen tijdens werktijd.

Procedure

De werknemer begint een procedure en voert onder meer aan dat hij kampt met een drugs- en seksverslaving. Zijn werkgever was daarvan op de hoogte. Vanwege die verslavingen kunnen de verweten gedragingen, voor zover deze al correct zijn, hem niet worden aangerekend.

Misbruik van bedrijfswagen

De kantonrechter oordeelt allereerst dat niet is komen vast te staan dat de werknemer tijdens werktijd seksuele handelingen heeft verricht. Wel constateert de kantonrechter dat de werknemer ten onrechte privé kilometers heeft gereden in de bedrijfsauto. Dat dit niet was toegestaan volgt uit de bedrijfsvoorwaarden en een eerdere waarschuwing. De werknemer slaagt niet in zijn verweer dat hij de bedrijfsvoorwaarden niet kende. Het misbruik van de bedrijfsauto levert voldoende grond op voor ontslag op staande voet.

Misbruik van de zakelijke telefoon

Ook het gebruik van de zakelijke telefoon voor het (tijdens werktijd) bellen van sekslijnen komt vast te staan. Ook dit vormt voor de kantonrechter voldoende reden voor ontslag op staande voet.

De werknemer voert verder aan dat hem geen verwijt treft. Dit omdat zijn gedrag verband houdt met zijn verslavingen. De kantonrechter verwijst echter naar bestaande rechtspraak van de Hoge Raad hierover. Voor een ontslag op staande voet is niet vereist dat de werknemer van zijn gedragingen een verwijt kan worden gemaakt. Ook wanneer de werknemer geen verwijt treft, is ontslag op staande voet mogelijk.

In dit geval oordeelt de rechter dan ook dat het ontslag op staande voet stand houdt. Daarbij is van belang dat de werkgever in het verleden hulp en begeleiding heeft aangeboden aan de werknemer. Dit gebeurde in de vorm van gesprekken, het bezoeken van werknemer in de verslavingskliniek, begeleiding door een buddy en het geven van ruimte bij de re-integratie.

De transitievergoeding

ontslagen werknemerVervolgens is de vraag aan de orde of de werknemer aanspraak heeft op een transitievergoeding. De werkgever stelt dat de werknemer ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Daarom bestaat geen aanspraak op een transitievergoeding. De werknemer stelt dat van ernstig verwijtbaar handelen geen sprake is, omdat zijn gedrag samenhing met zijn verslavingen. Daarom heeft hij wel degelijk aanspraak op een transitievergoeding.

De kantonrechter overweegt dat, ondanks het rechtsgeldige ontslag op staande voet, de werknemer toch aanspraak kan maken op een transitievergoeding. Er zal dan wel moeten komen vast te staan dat de werknemer zodanig verslaafd was dat hij geen weerstand kon bieden aan zijn gedragingen. Om dit vast te stellen besluit de kantonrechter een deskundige te benoemen die hierover zal oordelen. De uitkomst hiervan is ten tijde van het schrijven van deze blog nog niet bekend.

Conclusie

Ontslag (op staande voet) van een verslaafde medewerker is doorgaans alleen mogelijk nadat de werkgever hulp heeft aangeboden. Meestal is de reden voor een ontslag op staande voet ook verwijtbaar aan de werknemer. Dit is echter geen vereiste voor het ontslag op staande voet. Dit is echter anders voor wat betreft de eventuele aanspraak op een transitievergoeding. Enkel wanneer sprake is van ernstige verwijtbaarheid hoeft de werkgever geen transitievergoeding te betalen.

Hebt u, als werkgever of werknemer, vragen over ontslag (op staande voet)? Neem dan vrijblijvend contact op met een van onze arbeidsrechtadvocaten.

Gepubliceerd op 22 september 2021 door: mr. E. (Elkan) Spijer