Zonder toestemming van ex verhuizen met kinderen?

Geplaatst op 5 maart 2021 door mr. J. (Jorika) Todorov

Het komt regelmatig voor dat een ouder na een echtscheiding of verbreking van een relatie wenst te verhuizen. De verhuizing kan verschillende redenen hebben, bijvoorbeeld een nieuwe baan en/of partner. Indien u samen met uw ex-partner gezamenlijk gezag over uw kind(eren) heeft, dan kunt u niet zomaar verhuizen. De ouder bij wie het kind zijn hoofdverblijfplaats heeft, dient de andere ouder toestemming te vragen om te verhuizen samen met het kind.

Wat als de ouder is verhuisd zonder toestemming? Recent heeft het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch een antwoord gegeven op deze vraag.

WAAR GING HET OM IN DEZE ZAAK?

In 2016 zijn de ouders met elkaar getrouwd. Voorafgaand aan hun huwelijk zijn er twee kinderen geboren. Eén jaar na hun huwelijk is de echtscheiding tussen de ouders uitgesproken.

De ouders hebben een ouderschapsplan opgesteld waarin onder meer staat opgenomen dat de kinderen hun hoofdverblijfplaats bij de moeder hebben. Verder zijn de ouders een zorgregeling overeengekomen waarbij de kinderen iedere week van zondag tot en met dinsdag bij de vader verblijven. De zorgregeling is een aantal jaar later (begin 2020) – in onderling overleg – gewijzigd. De kinderen verblijven drie weekenden per maand bij de vader.

Verhuizen met kinderen

Een aantal maanden nadat de echtscheiding is uitgesproken, is de moeder tijdelijk niet in staat geweest om voor de kinderen te zorgen in verband met haar alcoholproblematiek. In die periode (september 2017, oktober 2017 en maart 2018) heeft de vader de volle tijd zorg gedragen voor de verzorging en opvoeding van de kinderen. De moeder heeft toen begeleid contact gehad met de kinderen.

Op 22 juni 2020 heeft de moeder de huur van haar woning [in plaats 2] opgezegd, zich uitgeschreven bij de gemeente en  ingeschreven op het adres van haar nieuwe partner [in plaats 1]. Een aantal weken later heeft de moeder de vader hierover geïnformeerd. Naar aanleiding hiervan heeft de vader een procedure aanhangig gemaakt bij de rechtbank.

De rechtbank heeft – kort gezegd – bepaald dat de hoofdverblijfplaats van de kinderen voortaan bij de vader is. Daarnaast is er een nieuwe zorgregeling bepaald. Die houdt in dat de moeder één keer in de twee weken een weekend omgang heeft met de kinderen. De vakanties en feestdagen zijn bij helfte verdeeld. De moeder moet verder zorg dragen voor het halen en brengen van de kinderen.

De moeder kan zich niet vinden in de beslissing van de rechtbank en heeft hoger beroep ingesteld.

HET STANDPUNT VAN DE VADER

In maart 2020 is de moeder met de kinderen bij haar partner [in plaats 1] ingetrokken. De zorgregeling (drie weekenden per maand) is van kracht gebleven, waarbij de moeder zorg heeft gedragen voor het halen en brengen van de kinderen. De kinderen deden het goed [in plaats 1]. Om die reden heeft de moeder medio 2020 ervoor gekozen zich permanent te vestigen [in plaats 1]. De verhuizing was het formaliseren van een reeds maanden bestaande situatie. De verhuizing naar [plaats 1] was ook noodzakelijk, omdat de partner van de moeder een cruciaal beroep heeft. De partner is verantwoordelijk voor de bereiding van een half miljoen recepten per week. Hij moet binnen dertig minuten op een productielocatie aanwezig kunnen zijn.

De moeder heeft een goed inkomen. Zij is dus in staat om op korte termijn terug te keren [naar plaats 2]. Daar kan zij een woning huren in de vrije sector.

De moeder wil niet terug [naar plaats 2], omdat zij daar opnieuw geconfronteerd wordt met haar moeder met wie zij een problematisch verleden heeft. De moeder ervaart [ in plaats 1] afstand, rust en veiligheid voor haar moeder.

Door de moeder is onder meer vervangende toestemming verzocht om met de kinderen [naar plaats 1] te verhuizen.

HET STANDPUNT VAN DE VADER

De enige reden die de vader kan bedenken voor de verhuizing [naar plaats 1], is de wens van de moeder om bij haar partner te wonen. De moeder heeft de vader niet geïnformeerd over haar verhuisplannen. De moeder is zonder toestemming verhuisd. De reistijd tussen de woonplaats van de ouders is 1 uur en 26 minuten. Dit is vier keer zo lang.

Sinds 19 september 2020  (na de uitspraak van de rechtbank) verblijven de kinderen bij de vader [in woonplaats 3] en gaan daar naar school. Het gaat goed met de kinderen. De vader is de enige stabiele factor voor de kinderen. Hij woont nog steeds in het geboortehuis van de kinderen. De moeder heeft sinds de echtscheiding op verschillende plekken in verschillende gezinssamenstellingen gewoond.

De vader stelt zich op het standpunt dat de moeder ervoor kan kiezen om zich weer te vestigen in [gemeente of plaats 4, 5 of 6], zolang de kinderen naar [basisschool 2] kunnen blijven gaan.

HET OORDEEL VAN HET HOF

Het hof gaat voorbij aan de stelling van de moeder, dat zij niet kan terugverhuizen naar [gemeente], omdat zij dan weer gestalkt zal worden door haar eigen moeder met wie zij een problematisch verleden heeft. In het licht van de stelling van de moeder acht het hof overigens onbegrijpelijk waarom de moeder niet wil verhuizen naar één van de andere plaatsen in de buurt van de vader en de kinderen. In dat geval zou de moeder ook op een aanzienlijke afstand van haar moeder wonen.

Het hof volgt de rechtbank in die zin dat de moeder niet met de kinderen naar [plaats 1] mag verhuizen.  Verder is bepaald dat nu de moeder niet op korte termijn kan terugkeren naar [plaats 2], het hoofdverblijf van de kinderen bij de vader zal zijn, zodat de kinderen naar school kunnen gaan in de omgeving waar zij zijn opgevoed.  Het hof oordeelt dat de huidige thuissituatie bij de vader aansluit bij hetgeen de kinderen nodig hebben voor hun ontwikkeling.

CONCLUSIE

Kortom, op het moment dat u als ouder met gezag voornemens bent te verhuizen samen met uw kind, heeft u de toestemming van uw ex-partner dan wel de rechtbank nodig. Het is geen oplossing om eerst te verhuizen en vervolgens toestemming te vragen. Indien u met een dergelijke situatie geconfronteerd wordt en hierover vragen heeft neem dan contact op met één van onze familierecht advocaten!

Gepubliceerd op 5 maart 2021 door: mr. J. (Jorika) Todorov