Een scheiding brengt vaak veel emoties met zich. Ondanks de emoties dienen partijen afspraken te maken ten aanzien van het vermogen. Een belangrijk onderdeel hiervan is de verdeling van de gezamenlijke koopwoning. Bij de verdeling van de woning dienen partijen vast te stellen wat de waarde van de woning is. Partijen kunnen hierbij de WOZ-waarde aanhouden. Daarnaast kunnen partijen zelf de waarde van de woning in onderling overleg bepalen. Tot slot is het mogelijk om de woning laten taxeren. In deze blog bespreken we waarom een taxatie essentieel is. Vervolgens bespreken we een recente uitspraak van de rechtbank die betrekking heeft op de geldigheidstermijn van een taxatierapport tussen partijen.
Een taxatierapport is nodig bij een scheiding om te bepalen wat de waarde van de woning is, indien dit niet in onderling overleg lukt. Op basis van de waarde van de woning, bepalen partijen vervolgens de wijze van verdeling van de woning. Een onafhankelijk taxatierapport biedt een objectieve inschatting van de marktwaarde, wat misverstanden en conflicten kan voorkomen.
Wat gebeurt er na de taxatie?
Op basis van de taxatiewaarde zijn er doorgaans drie opties voor de woning:
In de regel hanteren geldverstrekkers een geldigheidstermijn van zes maanden voor een taxatierapport. Dit betekent dat het rapport binnen deze periode doorgaans als actueel wordt beschouwd voor bijvoorbeeld hypotheekaanvragen. Deze termijn is gebaseerd op het feit dat de vastgoedmarkt voortdurend in beweging is, waardoor de waarde van een woning kan fluctueren. Na deze zes maanden is doorgaans een nieuwe taxatie vereist om een accurate waardebepaling te garanderen.
In het kader van een echtscheiding geldt doorgaans dat de waarde van de woning gelijk staat aan de waarde op de datum van de feitelijke verdeling. Dit betekent dat een taxatie die dichter bij deze peildatum ligt, meer gewicht in de schaal legt.
De bindende kracht van een taxatierapport hangt af van de overeenkomsten tussen de betrokken partijen. Indien beide partijen vooraf afspreken dat de uitkomst van een taxatie bindend is, zijn zij hieraan gebonden. Daarom is het essentieel om dergelijke afspraken expliciet vast te leggen om latere geschillen te voorkomen.
In het geval dat er geen bindende afspraak is gemaakt, kan een partij de taxatie aanvechten, vooral als de marktwaarde intussen aanzienlijk is veranderd.
De Rechtbank Gelderland heeft in dezen een uitspraak gedaan.
In deze kwestie hadden beide partijen met het oog op de echtscheiding een taxatie laten uitvoeren. De getaxeerde waarde van de woning werd vastgesteld op € 415.000 in december 2023. Hoewel de uiteindelijke verdeling langer op zich liet wachten dan aanvankelijk verwacht, achtte de rechtbank het redelijk dat deze taxatiewaarde nog steeds leidend was.
De man stelde dat hij ervan uitging dat de verdeling snel zou plaatsvinden en dat de taxatie daarop was gebaseerd. De rechtbank oordeelde echter dat hier geen concrete voorwaarde over was afgesproken. De vrouw mocht er net zo goed van uitgaan dat de woning binnen afzienbare tijd verdeeld zou worden op basis van de vastgestelde waarde.
Belangrijk is dat de vertraging in de verdeling niet specifiek aan de vrouw te wijten was. De rechtbank concludeerde dat het in deze situatie niet onredelijk of onbillijk was om de man alsnog aan de eerder vastgestelde taxatiewaarde te houden.
Deze zaak benadrukt het belang van duidelijke afspraken bij het laten uitvoeren van een taxatie in het kader van een echtscheiding. Indien een partij verwacht dat een snelle afwikkeling een voorwaarde is voor de taxatie, dan is het verstandig om dit expliciet vast te leggen. Op deze manier voorkom je onduidelijkheid en mogelijke conflicten in de toekomst.
Als je vragen hebt over de verdeling van een woning en juridische ondersteuning nodig hebt, dan kunt contact opnemen met familierechtadvocaten.
