Op 9 maart 2007 vindt een ongeval tussen twee fietsers plaats. Het slachtoffer loopt daarbij knieletsel op. Het letsel bestaat uit beschadigd kraakbeen. De veroorzaker van het ongeval was verzekerd bij Univé. Univé erkende de aansprakelijkheid voor het ontstaan van het ongeval.
Het knieletsel van het slachtoffer zorgt ervoor dat het linkerbeen vooral in gestrekte stand staat. Binnenhuis gebruikt het slachtoffer krukken en een rollator. Buitenshuis gebruikt het slachtoffer een rolstoel en/of scootmobiel. Het gebruik van de krukken en rollator is fysiek belastend. Het slachtoffer kan beter een trippelstoel gebruiken, maar de woning van het slachtoffer is hiertoe niet geschikt. De woning moet dus worden aangepast. Of er moet een nieuwe woning worden gezocht, zodat het slachtoffer kan verhuizen.
© Shutterstock
Partijen vragen Trivium Advies te onderzoeken of de huidige woning van het slachtoffer rolstoel toe- en doorgankelijk kan worden gemaakt. Ook vragen zij wat, mochten aanpassingen niet mogelijk zijn, een passend alternatief is.
Trivium Advies komt in haar adviesrapport tot de conclusie dat de 2-onder-1-kapwoning met tuin, niet geschikt te maken is. Daarnaast komt Trivium Advies met een overzicht van woningen die wel passend te maken zijn. Ook komt Trivium Advies met een indicatie van de aankoopkosten en de verbouwingskosten.
Het slachtoffer beschikt niet over voldoende financiële middelen om een andere woning te kunnen financieren en dus te verhuizen.
Partijen bereiken geen overeenstemming over de vraag of Univé een nieuwe woning moet financieren en zo ja hoeveel Univé moet bijdragen. Het slachtoffer stapt daarom naar de rechter.
Het slachtoffer vraagt de rechtbank, voor zover hier van belang, voor recht te verklaren dat Univé:
Univé wijst de verzoeken van het slachtoffer af. Zij vindt, voor zover hier van belang, dat:
De rechter bespreekt allereerst de feiten waar partijen het over eens zijn. Partijen zijn het erover eens dat de woning van het slachtoffer niet passend te maken is en dus moet verhuizen. Daarnaast zijn partijen het eens dat Univé de taak heeft om ervoor te zorgen dat het slachtoffer in een passende woning kan wonen. Ook bestaat geen discussie over het feit dat de kosten voor de noodzakelijke verhuizing, de kosten om de woning geschikt te maken en eventuele extra netto rentelasten voor rekening van Univé komen.
De rechtbank gaat vervolgens in op het voorstel van Univé, om het slachtoffer te bewegen een appartement aan te schaffen.
“De rechtbank stelt voorop dat Univé de schade die [verzoeker] door het ongeval lijdt volledig moet vergoeden. Dit uitgangspunt volgt uit het arrest van de Hoge Raad van 5 december 2009 (NJ 2009/387). In dit arrest heeft de Hoge Raad beslist dat een benadeelde in een situatie moet worden gebracht die zoveel mogelijk vergelijkbaar is met de situatie zoals die zou zijn als het ongeval niet zou zijn gebeurd, en dat het leidend is bij het vaststellen van de hoogte van de schadevergoeding.”
Het slachtoffer woont nu in een 2-onder-1-kapwoning met tuin. Alleen daarom vindt de rechtbank al dat het verhuizen naar een appartement geen recht doet aan het uitgangspunt dat schade volledig vergoed moet worden. De rechtbank is het met het slachtoffer eens dat een appartement geen passend alternatief is. Het is zelfs een verslechtering van zijn huidige woonsituatie.
Wat wel een passende woning is, bespreekt de rechter ook. Hierbij geeft de rechter aan dat het in ieder geval een woning met een tuin moet zijn. Ook zoekt de rechtbank aanknoping bij de eisen die Trivium aan een woning heeft gesteld.
Univé moet de schade van het slachtoffer vergoeden. Partijen zijn het erover eens dat het slachtoffer een andere woning moet betrekken. Wanneer het slachtoffer financieel gezien niet in staat is een andere woning te kopen, zal Univé op een andere manier in dat tekort moeten voorzien. Als dat van Univé niet gevergd kan worden, zou dat er immers op neer komen dat het feitelijk onmogelijk is dat het slachtoffer ergens ander gaat wonen. Dat doet afbreuk aan het principe van volledige schadevergoeding.
(c) Shutterstock
Univé moet een nieuwe woning dus financieren. Maar hoe? Moet Univé ‘gewoon’ een bedrag op de rekening van het slachtoffer storten? De rechtbank heeft ook hierover nagedacht. Als eerste optie stelt de rechter dat Univé een concreet bedrag ter grootte van het feitelijk tekort ter beschikking stelt. Maar de rechtbank stelt ook voor dat er Univé een garantstelling afgeeft aan de hypotheekverstrekker die bereid is aan het slachtoffer een hogere lening te verstrekken dan op basis van zijn financiële situatie verstrekt wordt. Deze laatste optie komt de rechtbank het meest praktisch en haalbaar voor. Hierdoor kan op een, relatief, eenvoudige manier het financieringsprobleem overbrugd worden. Dit zonder dat Univé feitelijk een concreet bedrag ter grootte van een -eventueel- tekort aan het slachtoffer uitkeert. Immers is het voor de rechtbank niet mogelijk om nu vast te stellen hoe groot het bedrag dat het slachtoffer tekortkomt.
Wat allereerst opvalt, is dat deze uitspraak in klare taal is geschreven en er veel tussenkopjes zijn gebruikt. Men ziet nog weleens dat in uitspraken lange, ingewikkelde zinnen worden gebruikt. Daar is in deze uitspraak geen sprake van.
Daarnaast valt op dat de rechter in deze uitspraak zeer oplossingsgericht tewerk gaat. Niet alleen wordt een oordeel gegeven, maar de rechter geeft direct handvatten hoe zijn oordeel in de praktijk gebracht kan worden.
Hebt u vragen over (het verhalen van) letselschade? Of bent u op zoek naar een bevlogen letselschadeadvocaat? Neem dan vrijblijvend contact met ons op!
