Letselschade-advocaat of schaderegelaar…?

Als u als letselschade slachtoffer op Internet zoekt naar een belangenbehartiger, dan vindt u een groot aantal rechtshulpverleners die u willen helpen bij het verhalen van uw schade. Maar wat is nu het verschil tussen een schaderegelaar/expert en een letselschade-advocaat? Onderstaand worden een vijftal, niet limitatieve, verschillen behandeld.

Op de eerste plaats is een verschil dat “advocaat” een beschermd beroep is. Alleen mensen die zijn ingeschreven op het landelijk tableau van de Nederlandse Orde van Advocaten mogen zich “advocaat” noemen (vgl. art. 435, aanhef en onder twee, Wetboek van Strafrecht). Schaderegelaar of -expert is geen beschermd beroep. Iedereen mag zich dan ook letselschade-expert noemen, daaraan worden geen eisen gesteld.

Opleiding

Het tweede verschil is de opleiding. Sommige schaderegelaars hebben rechten gestudeerd, deze herkent u aan het feit dat zij voor hun naam “mr.” mogen zetten, doch lang niet alle schaderegelaars hebben dit gedaan. Om advocaat te kunnen worden moet iemand ten minste rechten gestudeerd hebben. Een schaderegelaar doet over het algemeen een aantal cursussen en leert voor het overige het vak in de praktijk. Een advocaat moet verplicht, na zijn rechtenstudie van vier jaar, de advocatenopleiding doen. Deze opleiding duurt drie jaar. Tijdens en na deze opleiding specialiseert een advocaat zich, door aanvullende opleidingen te volgen.

Om toegelaten te worden tot de Vereniging van Letselschade Advocaten (LSA) moet een advocaat een aanvullende specialisatieopleiding van een jaar volgen (de Grotius Letselschadeopleiding). Deze opleiding kent zowel aan het begin als aan het eind een examen, die de deelnemer beide met succes moet afsluiten. Voorts zijn advocaten verplicht om aan nascholing te doen. Zij moeten ieder jaar ten minste 20 opleidingspunten halen. Voor schaderegelaars gelden dergelijke wettelijke eisen niet. Over het algemeen is een letselschade-advocaat dan ook beter opgeleid dan een schaderegelaar.

Toezicht

Het derde verschil is het toezicht. Er wordt door de overheid geen toezicht op gehouden op schaderegelaars. Als u een klacht hebt over de behandeling door een schaderegelaar, dan kunt u daarmee alleen naar de civiele rechter (tenzij u daarover andere afspraken hebt gemaakt met uw schaderegelaar). Voor advocaten geldt het advocatentuchtrecht. Dat betekent dat u met een klacht over een advocaat zich tot de Deken van de lokale Orde van Advocaten kunt wenden en de zaak zonodig kunt voorleggen aan de tuchtrechter. Daarnaast geldt voor leden van de Vereniging van Letselschade Advocaten dat u over hen ook kunt klagen bij de ombudsman van de vereniging. Dat betekent dat u, wanneer u niet tevreden bent over de rechtshulp door uw belangenbehartiger, bij een advocaat beter uit bent, doordat u door goedkope en goed toegangelijke mogelijkheden hebt om te klagen over uw belangenbehartiger.

Geheimhouding

Het vierde verschil is de positie van uw rechtshulpverlener. Als u wordt bijgestaan door een advocaat, dan valt al hetgeen u uw advocaat vertelt onder zijn geheimhoudingsplicht. De advocaat hoeft, vanwege het zogenoemde verschoningsrecht, zelfs bij de rechter niet te verklaren wat u gezegd hebt. Een schaderegelaar heeft geen in de wet vastgelegde geheimhoudingsplicht noch een wettelijk verschoningsrecht.

Onderhandelen of procederen…

Een vijfde verschil is dat een advocaat voor u niet alleen met uw tegenpartij kan onderhandelen, maar ook namens u een rechtszaak kan starten. Een schaderegelaar kan dit alleen als de schade niet meer dan € 25.000,00 bedraagt. Verzekeraars weten dit en houden hier rekening mee in de onderhandelingen. Ook op dit punt bent u dus beter af bij een advocaat.

No cure no pay

Tot voor kort was er een zesde verschil. De schaderegelaar mocht u bijstaan op basis van ‘no cure-no pay’, terwijl advocaten dit niet mochten. Vaak was dit geen probleem. Immers, wanneer uw tegenpartij aansprakelijk is, moet deze de kosten van uw advocaat aan u vergoeden. Daarom is het in veel gevallen niet nodig (en zelfs nadelig voor u!) om een ‘no cure no pay’ afspraak te maken. In die gevallen waarin het voor u wel raadzaam kan zijn om een ‘no cure no pay’ afspraak te maken mogen advocaten sinds 1 januari 2014, onder strikte voorwaarden, u ook ‘no cure no pay’ aanbieden. Niets hoeft u er dan ook van te weerhouden om een letselschade-advocaat in te schakelen.

Overtuigd? Kijk dan hier hoe wij u kunnen helpen en/of neem dan contact op met één van onze letselschade-advocaten.