Als u als letselschade slachtoffer op Internet zoekt naar een belangenbehartiger, dan vindt u een groot aantal rechtshulpverleners die u willen helpen bij het verhalen van uw schade. Maar wat is nu het verschil tussen een schaderegelaar/expert en een letselschade-advocaat? Onderstaand worden een vijftal, niet limitatieve, verschillen besproken.
Op de eerste plaats is een verschil dat “advocaat” een beschermd beroep is. Alleen mensen die zijn ingeschreven op het landelijk tableau van de Nederlandse Orde van Advocaten mogen zich “advocaat” noemen (vgl. art. 435, aanhef en onder twee, Wetboek van Strafrecht). Schaderegelaar of -expert is geen beschermd beroep. Iedereen mag zich dan ook letselschade-expert noemen, daaraan worden geen eisen gesteld.
Het tweede verschil is de opleiding. Sommige schaderegelaars hebben rechten gestudeerd, deze herkent u aan het feit dat zij voor hun naam “mr.” mogen zetten. Lang niet alle schaderegelaars hebben dit gedaan. Om advocaat te kunnen worden moet iemand rechten hebben gestudeerd. Een schaderegelaar doet over het algemeen een aantal cursussen en leert voor het overige het vak in de praktijk. Een advocaat moet verplicht, na zijn rechtenstudie van vier jaar, de advocatenopleiding doen. Deze opleiding duurt drie jaar. Tijdens en na deze opleiding specialiseert een advocaat zich, door aanvullende opleidingen te volgen.
Om toegelaten te worden tot de Vereniging van Letselschade Advocaten (LSA) moet een advocaat een aanvullende specialisatieopleiding volgen (de Grotius Letselschadeopleiding). Deze opleiding kent zowel aan het begin als aan het eind een examen, die de deelnemer beide met succes moet afsluiten. Voorts zijn advocaten verplicht om aan nascholing te doen. Zij moeten ieder jaar ten minste 20 opleidingspunten halen. Voor schaderegelaars gelden dergelijke wettelijke eisen niet. Over het algemeen is een letselschadeadvocaat dan ook beter opgeleid dan een schaderegelaar.
Het derde verschil is het toezicht. Er wordt door de overheid geen toezicht gehouden op schaderegelaars. Als u een klacht hebt over het werk van een schaderegelaar, dan kunt u daarmee alleen naar de civiele rechter. Tenzij u daarover andere afspraken hebt gemaakt met uw schaderegelaar. Voor advocaten geldt het advocatentuchtrecht. Dat betekent dat u met een klacht over een advocaat zich tot de Deken van de lokale Orde van Advocaten kunt wenden. U kunt uw klacht zo nodig voorleggen aan de tuchtrechter. Daarnaast geldt voor leden van de Vereniging van Letselschade Advocaten dat u over hen ook kunt klagen bij de ombudsman van de vereniging. Dat betekent dat u, wanneer u niet tevreden bent over de rechtshulp door uw belangenbehartiger, bij een advocaat beter uit bent. U hebt dan immers een goedkope en toegankelijke mogelijkheid om te klagen over uw belangenbehartiger.
Het vierde verschil is de positie van uw rechtshulpverlener. Als u wordt bijgestaan door een advocaat, dan valt al hetgeen u uw advocaat vertelt onder zijn geheimhoudingsplicht. De advocaat hoeft, vanwege het zogenoemde verschoningsrecht, zelfs bij de rechter niet te verklaren wat u gezegd hebt. Een schaderegelaar heeft geen in de wet vastgelegde geheimhoudingsplicht noch een wettelijk verschoningsrecht.
Een vijfde verschil is dat een advocaat voor u niet alleen met uw tegenpartij kan onderhandelen, maar ook namens u een rechtszaak kan starten. Een schaderegelaar kan dit alleen als de schade niet meer dan € 25.000,00 bedraagt. Ook al worden heel veel zaken buiten de rechter om geregeld, dan nog ligt dit verschil gewicht in de schaal. Verzekeraars weten immers dat een advocaat kan procederen en houden hier rekening mee in de onderhandelingen. Ook op dit punt bent u dus beter af bij een advocaat.
‘Tot voor kort was er een zesde verschil. De schaderegelaar mocht u bijstaan op basis van ‘no cure, no pay’, terwijl advocaten dit niet mochten. Vaak was dit geen probleem. Immers, wanneer uw tegenpartij aansprakelijk is, moet hij de kosten van uw advocaat aan u vergoeden. Daarom is het in veel gevallen niet nodig (en zelfs nadelig voor u!) om een ‘no cure, no pay’ afspraak te maken. In die gevallen waarin het voor u wel raadzaam kan zijn om een ‘no cure, no pay’ afspraak te maken mogen advocaten sinds 1 januari 2014, onder strikte voorwaarden, u ook ‘no cure, no pay’ aanbieden. Niets hoeft u er dan ook van te weerhouden om een letselschadeadvocaat in te schakelen.
Overtuigd? Kijk dan hier hoe wij u kunnen helpen en/of neem dan contact op met één van onze letselschade-advocaten.