Als partijen procederen over de hoogte van de alimentatie, dan schrijven de procesreglementen voor dat partijen een draagkrachtberekening dienen over te leggen. Uit deze berekening blijkt wat de draagkracht is van beide partijen. Daaraan ligt de gedachte ten grondslag dat partijen niet alleen aan de rechter, maar ook aan elkaar inzichtelijk dienen te maken waarom de door hen bepleite uitgangspunten leiden tot het door hen verdedigde alimentatiebedrag.
Op 4 december 2015 heeft de Hoge Raad een interessant arrest gewezen. In dit arrest wees de Hoge Raad erop dat het algemeen bekend is dat de door partijen overgelegde berekeningen meestal gebaseerd zijn op het Rapport Alimentatienormen, en dat ook de feitenrechters – hoewel daartoe niet gehouden – veelal aan de hand van dat rapport berekeningen maken met behulp waarvan zij tot een beslissing met betrekking tot het verschuldigde bedrag aan alimentatie komen. De Hoge Raad benadruk dat zijn deze berekeningen niet bepalend voor hetgeen overeenstemt met de wettelijke maatstaven. De rechter is namelijk vrij af te wijken van het resultaat van de door hem gebruikte berekeningen, als de rechter meent dat dit in de situatie waarover hij moet oordelen aangewezen is. Daarom bestaat ruimte te besluiten tot een afwijking van de rekenkundige uitkomst van de berekeningen, mede omdat bepaalde aspecten die niet in het Rapport Alimentatienormen zijn verdisconteerd, van belang kunnen zijn voor de vaststelling van het bedrag aan alimentatie.
De Hoge Raad overweegt echter dat dit evenwel niet wegneemt dat partijen in een alimentatiegeding er belang bij hebben te kunnen nagaan met behulp van welke berekening(en) de feitenrechter tot de vaststelling van een bepaald bedrag aan alimentatie is gekomen. Dat maakt de beslissing immers beter controleerbaar en aanvaardbaar. Daarnaast komt dit, zo oordeelt de Hoge Raad, in een eventueel hoger beroep het debat tussen partijen en de beoordeling in hoger beroep ten goede.
In het licht van het voorgaande verdient het, zo overweegt de Hoge Raad, aanbeveling dat de rechtbanken en gerechtshoven – in navolging van de door een aantal gerechten reeds gevolgde praktijk – (een) berekening(en) als bijlage bij hun alimentatiebeschikkingen voegen aan de hand waarvan zij tot de vaststelling van de te betalen alimentatie zijn gekomen, in voorkomend geval met vermelding van de redenen waarom zij afwijken van de uitkomst van die berekening(en).
Wat hebt u hier als partij aan? Op de eerste plaats zal het voor u, voorgelicht door uw advocaat, duidelijker worden hoe de rechter aan een bepaald alimentatiebedrag komt. Daarnaast, mocht er een omissie zitten in de berekening van de rechter, dan is dit sneller zichtbaar. Daarnaast geeft deze berekening meer duidelijkheid over de vraag of een hoger beroep zinvol is.
Heeft u vragen over kinderalimentatie, partneralimentatie of andere familierechtelijke onderwerpen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op!