In 2009 vond een ongeval plaats. Het slachtoffer liep letsel op. Het slachtoffer vroeg of zijn zus hem kon begeleiden naar diverse afspraken. Dit heeft zijn zus gedaan. Op enig moment rijst de vraag of de aansprakelijkheidsverzekeraar van de veroorzaker van het ongeval gehouden was om voor de daaraan bestede tijd een vergoeding te verlenen. Omdat partijen ook op dit punt geen overeenstemming bereikten werd de zaak aan de rechter voorgelegd.
In deze zaak kreeg een slachtoffer hulp van zijn zus bij gesprekken met artsen en bij de contacten met een uitkeringsinstantie. Ook begeleidde de zus het slachtoffer bij de bezoeken aan diens belangenbehartiger, de advocaat in de letselschadeprocedure en in de bestuurlijke procedure.
Voor die begeleiding vorderde het slachtoffer € 11 per uur.
De kantonrechter oordeelde in het tussenvonnis dat de zus recht heeft op een vergoeding. Het slachtoffer diende echter wel te onderbouwen welke hulp nodig was. Daarover oordeelt de rechter in diens vonnis van 2 april 2024.
Het slachtoffer betoogt dat gedurende de gehele periode hulp is verleend door diens zus. Dit gemiddeld twee uur per week, gedurende 48 weken per jaar. Ter onderbouwing wordt een verklaring van de zus van het slachtoffer overgelegd. Voor deze post vordert het slachtoffer (2 uur per week x 48 weken x € 11=) € 13.728,00. . Eiser stelt dat er minimaal sprake is van 2 uur begeleiding. Dit omdat de begeleiding niet enkel zag op het bijstaan bij de gesprekken met de arts, maar ook bij de contacten met de belangenbehartigers in de letselschadeprocedure en de bezwaarprocedure.
Gedaagde betoogt dat de gevorderde schade integraal afgewezen moet worden. Mocht de rechter de vordering toch toewijzen, dan zou er slechts sprake zijn van één uur begeleiding per maand. Dit gedurende 7 jaar, tot aan het laatste doktersbezoek in 2016. Slechts € 924 is dan toewijsbaar.
Het antwoord op de vraag of de zus recht heeft op een vergoeding, ligt besloten in het leerstuk van de verplaatste schade.
In dit leerstuk is het Johanna Kruidhof-arrest belangrijk. In deze zaak liep een 11-jarige slachtoffer ernstige brandwonden op. De ouders van het slachtoffer hebben haar thuis verpleegd en verzorgd. Hiervoor namen zij vakantiedagen op. Ook staken zij uren in de begeleiding en verpleging van Johanna. De vraag was of Johanna een vorderingsrecht ter zake deze kosten had.
De Hoge Raad bepaalde dat een schadevergoeding voor begeleiding en verzorging toegewezen kan worden. Gekeken moet worden of de verpleging en verzorging kan worden uitbesteed aan een professional. Zou de verpleging of verzorging ook uitbesteed kunnen worden aan een professional, dan heeft men recht op een vergoeding. Het maakt daarbij niet uit of het slachtoffer ook daadwerkelijk iemand voor de hulp betaalde. Kan de verpleging of verzorging niet worden uitbesteed aan iemand, dan kan je daar geen vergoeding voor vragen. De hoogte van de vergoeding die kan worden gevraagd, bedraagt het bedrag dat maximaal aan een professionele partij betaald zou worden.
De vraag die voorligt in deze zaak is of een vergoeding betaald moet worden voor de begeleiding naar de gesprekken met de artsen, de uitkeringsinstanties, de belangenbehartiger en de bestuurlijke procedure.
Het verweer dat in het geheel geen vergoeding betaald moet worden, volgt de rechtbank niet. Echter, het betoog dat alle uren voor vergoeding in aanmerking komen volgt de rechter evenmin. De rechter oordeelt:
“In lijn met toepasselijke jurisprudentie kan schadevergoeding voor begeleiding en verzorging abstract worden begroot als schadevergoeding aan [eiser] voor zover [eiser] zijn zorgbehoefte aannemelijk heeft gemaakt en voor de hand ligt dat in verband met die specifieke zorg professionele hulp normaal en gebruikelijk zou zijn.1 De kantonrechter heeft ten aanzien van de hulp door de zus van [eiser] geoordeeld dat [eiser] voldoende heeft onderbouwd dat de begeleiding bij doktersbezoeken en bezoeken aan uitkeringsinstanties nodig was. Als zijn zus hem niet had begeleid, had hij een persoonlijk begeleider kunnen inschakelen voor een goed begrip van deze gesprekken. Dit is overigens anders voor de begeleiding bij de bezoeken aan de belangenbehartiger en advocaat in de letselschadeprocedure en de bestuursrechtelijke procedures, omdat die personen juist al zijn ingeschakeld om [eiser] te begeleiden en zijn belangen te behartigen. Het is niet gebruikelijk voor die gesprekken nog meer professionele hulp in te schakelen. Ten aanzien van de administratieve ondersteuning bij de procedures komt de kantonrechter ook niet tot een vergoeding. Het verzamelen van stukken ten behoeve van procedures is daarvoor niet genoeg. Bovendien is onvoldoende duidelijk hoeveel tijd daarmee is gemoeid nu de procedures ook op enig moment waren afgerond en de letselschadezaak ook geruime tijd heeft stilgelegen.”
De rechter schat vervolgens het aantal uur dat de zus het slachtoffer begeleidde. Hij schat de begeleiding op vier uur per maand. Hij gaat uit van € 11 per uur. Dit voor de jaren 2009 tot 2016. De rechter komt op op een vergoeding van (4 uur per maand x € 11,00 x 7 jaar=) € 3.696.
Kort en goed is het oordeel dat alleen de begeleiding naar de doktersbezoeken en de uitkeringsinstanties voor vergoeding in aanmerking komen. De begeleiding bij de bezoeken aan belangenbehartigers en de bestuursrechtelijke procedures komen niet voor vergoeding in aanmerking. Ook de gevorderde kosten voor de administratieve ondersteuning bij de procedures wijst de rechter af.
Wanneer iemand een ongeval krijgt, komt er veel op een slachtoffer af. Slachtoffers krijgen vaak hulp van familie, vrienden en bekenden. Hoewel veel mensen die hulp met liefde geven, kan het zorgen voor wrijving. Een slachtoffer voelt zich al snel bezwaard om hulp te vragen en wil vaak iets terugdoen voor de ontvangen hulp.
Voor een deel van de ontvangen hulp kan een vergoeding worden verkregen van de aansprakelijke partij. Gekeken moet worden of de begeleiding en verzorging die de naaste verleent ook aan een professional overgelaten kan worden. Is dat zo? Dan bestaat recht op een vergoeding. Tot nu toe was dit duidelijk als het om verzorgende en huishoudelijke taken ging. Met deze uitspraak blijkt dit ook te gelden voor tijd die gaat zitten in het begeleiden van het slachtoffer naar arresten en uitkeringsinstanties. Dit kan voor een slachtoffer erg prettig zijn. Zo kunnen zij de begeleiders compenseren voor de tijd die zij nemen om het slachtoffer te helpen.
Hebt u vragen over (de vergoeding van) letselschade of zoekt u een gedreven letselschadeadvocaat? Neem dan geheel vrijblijvend contact met ons op!
